Muz.

Lubię moment, gdy przynosi pan natchnienie.
Nieświadomie, słowa mrucząc wprost do ucha
I we włosy znów wpinając rozbawienie.
Blisko pana jestem taka drobna, krucha.

Ufna miękkość wśród kanapy cichej toni,
Zdania ciepłe teraz, jutro, za dwa lata.
Czułość wargi śmiech pijącej z mojej skroni,
Cichy azyl przed hałasem tego świata.

Jakieś słowa mi padają w duszę ziarnem,
Jakąś iskrą w pańskim wzroku się zachwycę.
Te wrażenia do swej piersi szybko garnę,
A w notesie barwną tworzę ich skarbnicę.